Przed obejrzeniem "Trzech pogrzebów..." nie wiedziałem za wiele o Tommy Lee Jonesie. Oczywiście, fakt istnienia takiego aktora nie umknął mi, ale w sumie nie widziałem zbyt wielu z nim filmów, jeśli w ogóle jakieś. Jednakże, dzięki jego pierwszemu (i jak na razie jedynemu reżyserskiemu przedsięwzięciu) jestem do niego jak najbardziej pozytywnie nastawiony, bo debiut Jonesa na stołku reżyserskim jest niezwykle udany! Akcja dzieje się na teksykańsko-meksykańskim pustkowiu, czyli moje ulubione klimaty ;) Autorem scenariusza jest Guillermo Ariaga, więc wiadomo, że będzie dobrze. Oczywiście, co typowe u tego scenarzysty, wydarzenia nie są przedstawione krok po kroku, najpierw oglądamy śmierć Estrady, a potem dopiero jak do tego doszło. Co ciekawe, w przeciwieństwie do takiego "Amores perros" czy "21 gramów", scenariusz jest bardzo prosty, do tego jest również sporo czarnego humoru. Cóż, jest to chyba pierwszy film, w którym ktoś czesze trupa :D Ciekawie został ukazany kontrast Ameryki i Meksyku. "Gringo" ukazano jako ludzi ogłupionych przez telewizję, nie potrafiących pokazać jakichkolwiek uczuć (scena w kuchni), a Meksyk jako kraj, gdzie się szanuje człowieka. Oba miejsca zostały przedstawione w niezwykle klimatyczny sposób, głównie też dzięki przepięknym zdjęciom Chrisa Mengesa oraz nastrojowej muzyce Marca Beltrami. Nie brakuje tutaj, jak już wcześniej wspomniał Angi, dużej ilości symboliki, do tego sam film ma charakter przypowieści. Aktorsko nie można narzekać, dwóch głównych bohaterów - Tommy Lee Jones i Mike Norton poradzili sobie bezbłędnie. Troszeczkę rozczarowało mnie zakończenie, ale też może inne by tutaj nie pasowało. 8+/10